فناوری چگونه بر یادگیری فراگیران تاثیر می‌گذارد؟

برخی از مربیان آموزش دانشگاهی به کار گرفتن فناوری در آموزش را عامل حواس‌پرتی می‌دانند و حتی اگر استفاده از تلفن همراه یا شبکه‌های اجتماعی را در کلاس ممنوع نکنند، آن را به چشم یک بلای گریزناپذیر می‌بینند.

اما راه بهتری نیز وجود دارد و آن اینکه به جای تحمل کردن، مدرسان بکوشند قدرت دستگاه‌های دیجیتال، برنامه‌ها و ابزار را کنترل کنند.

به این وسیله می توان فراگیران را تشویق به همکاری کرده، تعامل را افزایش داده، خلاقیت و نوآوری را تقویت کرده و در نهایت یادگیری آنان را بهبود بخشند.

فناوری آموزشی به خودی خود منجر به آموزش و یادگیری موثر نمی‌شود بلکه مستلزم یک راهنما (مربی) و هدف مرتبط با برنامه‌ی درسی است.

در ضمن، ادغام این فناوری با مطالب درسی نیازمند تلاش مستمر و استراتژی هوشمندانه است، اما اگر با هدف صحیح به کار گرفته شود تبدیل به یک ابزار آموزشی مفید خواهد شد.

در این مقاله سعی داریم به این سوال که فناوری چگونه بر یادگیری فراگیران تاثیر می‌‌گذارد پاسخ دهیم و توضیح دهیم چرا مربیان آموزشی باید در داخل و خارج از کلاس درس، نهایت استفاده را از فناوری ببرند.

فناوری امکان دسترسی به منابع را سهولت می‌بخشد

امروزه فقط با یک جستجوی ساده در اینترنت، تقریباً تمام اطلاعات مورد نیاز در به‌روزترین نسخه‌ی موجود در اختیار ما قرار می‌گیرد.

این برای فراگیران یعنی دسترسی به هرآنچه لازم دارند؛ از مطالب تحقیقاتی و برنامه‌های آموزشی گرفته تا آموزش همراه با سرگرمی و منابعِ باز از معتبرترین دانشگاه‌های سراسر جهان.

با این حال ممکن است فراگیران به دستورالعمل‌هایی مبنی بر چگونگی یافتن منابع معتبر و ذکر منبع مناسب هنگام استفاده از این اطلاعات نیز نیاز داشته باشند.

علاوه بر این فراگیران می‌توانند از طریق ارتباط با گروه‌های آنلاین و انجمن‌های مجازی چه به صورت مستقیم و چه از طریق همکاری در پروژه‌های گروهی با ابزاری مانند ویکی و  نرم‌افزارهای مبتنی بر ابر، یادگیری خود را تکمیل کنند.

مدرسان نیز می‌توانند با راه‌اندازی پورتال‌هایی از طریق سیستم‌های مدیریت یادگیری، یا فراهم کردن دسترسی به نرم‌افزارهای مخصوص دوره‌های آموزشی، مطالب را در اختیار فراگیران قرار دهند.

یادگیری تلفیقی- ترکیبی از فناوری در آموزش و یادگیری حضوری- یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای چنین سازماندهی‌ای است.

فناوری می‌تواند تعامل فراگیران در کلاس را بهبود ببخشد

فناوری آموزشی باعث تعامل و مشارکت بیشتر فراگیران می شود و در نتیجه فراگیران بهتر می‌توانند با مطالب دوره ارتباط برقرار کنند، و در واقع به جای حفظ کردن، با عمل کردن مطالب را می‌آموزند.

این امر می‌تواند به سادگیِ برگزاری آزمون‌های تعاملی، شرکت کردن در بحث‌های گروهی مبتنی بر فناوری، انجام بازی‌های آموزشی، انجام آزمایش‌های علمی در یک آزمایشگاه مجازی یا رفتن به یک گردش علمی مجازی میسر شود.

به منظور جذب فراگیران، باید برنامه‌ی مناسبی طراحی شود. حل کردن مسائل ریاضی در یک کامپیوتر تفاوت چندانی با انجام آن با قلم و کاغذ ندارد.

اما استفاده از واقعیت افزوده برای روح بخشیدن به چالش‌های ریاضی، یک رویکرد کاملا متفاوت تلقی می‌شود. برای برخی فراگیران، تعاملی بودنِ یک فعالیت، تجربه‌ی یادگیری بهتری را فراهم می‌کند.

برای مدرسان امکانات بی‌شماری وجود دارد: از به کار بردن ابزار شبیه‌سازی تا نشان دادن اینکه یک طوفان چگونه به وجود می‌آید، یا استفاده از واقعیت مجازی برای انجام اقدامات پزشکی.

 به گفته‌ی کریس هی‌هرست در مجله‌ی اِدتک؛ «امروزه تعداد فزاینده‌ای از دانشکده‌های پزشکی از واقعیت مجازی در کلاس‌ها استفاده می‌کنند، فراگیران نیز این روش را راهی موثر برای یادگیری موضوعات پیچیده مانند آناتومی می‌دانند، که اغلب از یادگیری با تمرین عملی آسان‌تر است».

فناوری می‌تواند مرزهای کلاس درس را گسترش دهد

به لطف فناوری، کلاس‌های درس دیگر محدود به دیوارها نیستند. محیط یادگیری دیگر محدودیتی ندارد و علاوه بر شخصی که آموزش دوره را بر عهده دارد، هر متخصص موضوعیِ[4] مرتبط دیگری نیز می‌تواند در آموزش مطالب درسی به فراگیر کمک کند.

در یک مقاله از دانشگاه پرودو با موضوع تکنولوژی و آموزش آمده است: «فراگیران مناطق روستایی، در آمریکا، برای مثال می‌توانند با دنبال کردن اعزام تیمی از دانشمندانِ منطقه، خواندن پُست‌های آنها، دیدن عکس‌ها، ایمیل کردن سوالات خود برای آنها و حتی گفتگوی زنده با این دانشمندان از طریق ویدئو کنفرانس، هرچه می‌خواهند در مورد قطب شمال یاد بگیرند».

فناوری می‌تواند یادگیری خودگام را ترغیب کند

در یک کلاس سنتی، فراگیرانی که برای یادگیری مفاهیم جدید مشکل دارند، خیلی زود از سایر هم کلاسی‌های خود عقب می‌مانند. اما با داشتن تکالیف آنلاین، آنها می‌توانند با سرعت خودشان پیشرفت کنند.

کسانی که به زمان یا کمک بیشتری نیاز دارند می‌توانند خارج از کلاس با استفاده از کتاب‌های راهنمای مناسب تمرین کنند. و از طرف دیگر فراگیرانی که طالب چالش‌های سخت‌تر درسی هستند نیز می‌توانند برنامه‌های خود را داشته باشند.

به لطف ماهیت همیشه در درسترسِ فناوری، فراگیران هر زمانی که بخواهند به منابع دسترسی دارند و مدرسان نیز می‌توانند بفهمند کدام فراگیر به کمک بیشتری نیاز دارد. به کار بردن یادگیری خودگام همچنین به فراگیران کمک می کند سواد دیجیتالی و مهارت‌های قرن 21 را هم بیاموزند و این یادگیری، هنگام ورود به محیط کار برای آنها بسیار مفید واقع خواهد شد.

فناوری می‌تواند تکنیک‌های نوآورانه‌ی آموزشی را ارتقا دهد

فناوری نحوه‌ی دسترسی ما به اطلاعات و همچنین نحوه ی یادگیری این اطلاعات را تغییر می‌دهد. نقش مدرس به عنوان یک دانای کل بر روی صحنه کمرنگ شده و بیشتر تبدیل به یک راهنما و همراه می‌شود.

دسترسی آنلاین به مطالب دوره، تماشای سخنرانی‌های ضبط‌شده، همه و همه کمک می‌کنند تا امکان آموزش نوآورانه بیشتر شود: از کارهای گروهی مشارکتی گرفته تا کلاس‌های معکوس و تلفیقی

همچنین مدرسان می‌توانند با استفاده از سیستم‌هایی که برای ارزیابی عملکرد کلاس طراحی شده‌اند، درک و فهم فراگیران از مطالب درسی را بسنجند و در صورت لزوم سرعت و محتوا را متناسب با نیاز آنها تغییر دهند.

خلاصه؛ فناوری چگونه بر یادگیری فراگیران تاثیر می‌گذارد؟

در حالی که فناوری گاهی یک تهدید تلقی می‌شود، به کارگیری آن در روش تدریس‌ راهی جدید است برای فراگیران که بهتر با مطالب کلاس تعامل و ارتباط برقرار کنند.

به لطف فناوری، آموزش دیگر محدود به دیوارهای کلاس شما نیست.

ویدئوهای یوتیوب و شبکه‌های اجتماعی دیگر الزاماً دلیل بر حواس‌پرتی نیستند، بلکه می‌تواند بخشی از مطالب و محتوای کلاس شما باشند و نتیجه‌ی بهتری در یادگیری ایجاد کنند.

مترجم: محمد رضا دارابی- مدیر دپارتمان زبان مجتمع فنی تهران

منبع: https://tophat.com/blog/how-does-technology-impact-student-learning