- یکشنبه ۲ آذر ۱۴۰۴
۲۰ تحول جدید صنعت معماری (بخش نخست)
تحولات فناوری، طراحی و موارد دیگر در معماری
متخصصان معماری و طراحان با فراهم‌کردن دسترسی به فضاهای بیرونی از طریق پاسیو و بالکن و ترکیب محیط‌های داخلی و خارجی با افزایش نور طبیعی، پنجره‌ها و جریان هوا، از طبیعت تقلید می‌کنند.
چکیده
صنعت معماری درحال یک تحول پویا است. پیشرفتهای فناوری، فلسفه‌های طراحی درحال تکامل و تمرکز بیشتر بر پایداری باعث این تحول شده‌اند. با این حال، همگام‌شدن با همهٔ روندهای نوظهور جدید و درک چگونگی تأثیر و سودمندی آنها بر فضاهای ساخته‌شده چندان ساده نیست.
در این مطلب و همچنین در بخش دوم آن یعنی ۲۰ روند جدید صنعت معماری (بخش دوم)، روندهای معماری پیشرفتهای را که آینده معماری را شکل می‌دهند بررسی خواهیم کرد. از ادغام هوش مصنوعی و واقعیت مجازی در فرآیندهای طراحی گرفته تا ظهور مصالح سازگار با محیط زیست و پروژه‌های استفادهٔ مجدد و تطبیقی از مواد روندهایی در معماری هستند که نحوهٔ مفهوم‌سازی و ساخت ساختمان‌ها توسط معماران را بازتعریف می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین عناصر هنگام طراحی داخلی توجه به ویژگی‌های کاربران و ساکنان فضاست و اینکه قرار است چه حسی از فضا بگیرند و چگونه در آن حرکت کنند. دورهٔ آموزش معماری داخلی مبتنی بر روان‌شناسی فضا دوره‌ای تخصصی است که در دپارتمان معماری مجتمع فنی تهران برگزار می‌شود. این دوره برای کسانی که با درک معماری آشنایی دارند مناسب است و طی ۲۱ ساعت آموزش فراگیران را با کاربردهای مختلف فضا و درک امکانات و محدودیت‌های محیط و عوامل اثرگذار در طراحی آشنا می‌کند به‌طوری که طراحان بتوانند فضای داخلی را برای کاربران همراه با آسایش و کارایی طراحی کنند.
یک. روندهای معماری پایدار و سبز
معماری پایدار و سبز از دههٔ ۲۰۲۰ با افزایش آگاهی در مورد کاهش ردپای کربن و تأثیر مثبت زیست‌محیطی بر سیارهٔ زمین، شتاب قابل توجهی گرفته است. معماری سبز بر پایداری زیست‌محیطی، حفاظت از منابع، کاهش ضایعات و انرژی‌های تجدیدپذیر تمرکز دارد.
با توجه به وضعیت سیارهٔ ما، قرار است شیوه‌های ساختمان‌سازی سبز در دهه‌های آینده به استانداردی همگانی تبدیل شوند. طبق گزارش مؤسسه داده و تحلیل داج (Dodge Data & Analytics)، در سال ۲۰۲۱ ۲۸ درصد از پاسخ‌دهندگان به نظرسنجی (معماران، مهندسان، پیمانکاران، مالکان و سرمایه‌گذاران از سراسر جهان) گزارش داده‌اند که اکثر پروژه‌های ساختمانی آنها واجد شرایط سبز‌بودن هستند و ۴۲ درصد پیش‌بینی می‌کنند که در سه سال آینده به این سطح برسند.
ساختمان سبز یعنی استفاده از طرح‌های کم‌مصرف، پنل‌های خورشیدی، نور طبیعی خورشید و عناصر بیوفیلیک که تأثیرات زیست‌محیطی را به حداقل می‌رساند و در عین حال آسایش زندگی مدرن را افزایش می‌دهد. در اینجا به برخی از عناصری که معماری پایدار و سبز را تشکیل می‌دهند می‌آوریم.
مبارزه با تغییرات اقلیمی
تغییرات اقلیمی همچنان نگرانی اصلی در صنعت معماری هستند و گنجاندن مصالح و فرآیندهای پایدار را به یک ضرورت تبدیل کرده‌اند، نه یک روند سلیقه‌ای. با درک فزاینده از تأثیرات جهانی تغییرات اقلیمی، معماری سبز از سلیقه‌ای خاص به انتخابی اصلی در سبک زندگی تبدیل شده است.
ساختمان‌ها انرژی قابل توجهی مصرف می‌کنند و فرآیند ساختوساز اغلب شامل سوزاندن سوخت‌های فسیلی است که هوا را آلوده کرده و تغییرات اقلیمی را تشدید می‌کنند. معماران از طریق انتخاب هوشمند محصول، دسترسی بهتر به حملونقل عمومی و تلاش برای کاهش انتشار کربن، به این مسائل واکنش نشان می‌دهند.
استفاده از مواد کربن‌دوست مانند لاستیک یا بامبو و گنجاندن راه‌حل‌های انرژی تجدیدپذیر، مانند پنل‌های خورشیدی و پمپ‌های زمین‌گرمایی، ازجمله استراتژی‌های مورد استفاده هستند. این تلاش‌ها نه‌تنها انتشار کربن را کاهش می‌دهند، بلکه زندگی پایدار را نیز ترویج می‌دهند.
علاوه‌بر این، برنامه‌ریزی شهری به‌طور فزاینده‌ای راه‌حل‌های مبتنی بر حفظ طبیعت مانند شهرهای اسفنجی را نیز در بر می‌گیرد که از فرآیندهای طبیعی خاک برای جذب و فیلترکردن آب باران، پرکردن سفره‌های آب زیرزمینی و احیای زیستگاه‌های طبیعی تقلید می‌کنند.
این استراتژی‌ها در ایجاد محیط‌های شهری انعطاف‌پذیر که می‌توانند در برابر اثرات تغییرات اقلیمی مقاومت کنند ضروری هستند.
معماری خنثی نسبت به کربن
معماران و طراحان درحال نوآوری برای معکوس‌کردن این روند هستند، زیرا ساختمان‌سازی یکی از بزرگ‌ترین عوامل مؤثر در تغییرات اقلیمی است. معماری خنثی نسبت به کربن بر به حداقل رساندن یا حذف انتشار گازهای گلخانه‌ای در طول چرخه عمر ساختمان تمرکز دارد.
به عنوان مثال، سیستم‌های ساختمان هوشمند که به‌طور مؤثر منابع را مدیریت می‌کنند کلید کاهش انتشار گاز سی.او.دو. در طول سکونت در ساختمان هستند. گنجاندن مواد پایدار و استفاده از منبع محلی و در نظر گرفتن رابطهٔ ساختمان با محیط پیرامون آن به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از چندین طریق کمک می‌کند.
افزایش بهره‌وری انرژی
انتظار می‌رود روندهای جدید بهره‌وری انرژی در بخش‌های تجاری و مسکونی رشد کنند و گواهینامهٔ LEED اهمیت فزاینده‌ای پیدا کند. مالکان و مستأجران ساختمان‌ها مزایای ساختوساز و بازسازی سبز برای افزایش بهره‌وری انرژی و کاهش هزینه‌های انرژی را درک می‌کنند.
در ادامه چند استراتژی برای ایجاد ساختمان‌های با بهره‌وری انرژی ارائه شده است
- استفاده از عایق‌ها
- مهرو‌موم کردن منافذ پنجره‌ها و درها
- نصب محصولات دارای رتبهٔ مصرف انرژی سبز
- اضافه‌کردن لامپ‌های LED
- استفاده از آب‌گرم‌کن‌های بدون مخزن.
علاوه بر این، طراحی با بهره‌وری انرژی نه‌تنها مصرف انرژی و هزینه‌های عملیاتی را کاهش می‌دهد، بلکه از توسعهٔ پایدار پشتیبانی می‌کند و تاب‌آوری در برابر تغییرات اقلیمی و بلایای طبیعی را افزایش می‌دهد.
دو. مصالح و شیوه‌های سازگار با محیط زیست
مصالح ساختمانی سازگار با محیط زیست یا مصالح پایدار در معماری، مصالحی هستند که در طول تولید، استفاده یا دفع به محیط زیست آسیب نمی‌رسانند و به‌راحتی قابل بازیافت هستند.
استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست مزایای بلندمدت قابل توجهی دارد. ساخت خانه‌های سبز نه‌تنها انتشار کربن را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد، باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی و صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌های انرژی نیز می‌شود.
بنابراین، معماران نوآور به‌طور فزاینده‌ای مواد سازگار با محیط زیست را در طرح‌های خود به کار می‌گیرند و از فولاد بازیافتی، چوب بازیافتی، بامبو، چوب پنبه و پلاستیک‌های بازیافتی استفاده می‌کنند. این کار به کاهش هدررفت منابع، آلودگی و تولید زباله در طول فرآیند ساختوساز کمک می‌کند.
سه. چوب و مصالح طبیعی در ساختوساز
استفاده از عناصر طبیعی در طراحی معماری شامل استراتژی‌هایی است که طبیعت را در محیط‌های ساخته‌شده تداعی می‌کنند. این روش شامل به حداکثر رساندن نور طبیعی با پنجره‌های بزرگ و نورگیرها، ادغام فضای سبز داخلی از طریق دیوارهایی که گیاه روی آنها رشد می‌کند و گیاهان گلدانی و افزودن عناصر آبی مانند فواره‌ها یا حوضچه‌ها می‌شود.
علاوه بر این، استفاده از مصالح طبیعی مانند چوب، سنگ و پرداخت‌های مبتنی بر شکل زمین، طراحی بیوفیلیک را تقویت می‌کند و اغلب اشکال و الگوهای الهام‌گرفته از طبیعت، مانند هندسه‌های فراکتال و اشکال ارگانیک را شامل می‌شود.
با این حال، استفاده از چوب در ساختوساز برجسته است، زیرا چوب یک مادهٔ محبوب و پایدار در معماری است که تولید آن به سوخت‌های فسیلی متکی نیست. الیاف طبیعی چوب مقاومت فشاری و کششی عالی فراهم می‌کنند.
همچنین محبوبیت چوب چندلایهٔ متقاطع (CLT) به دلیل تطبیق‌پذیری و استحکامش درحال افزایش است. CLT از قطعات بزرگ الوار تشکیل شده است که با چسب به هم متصل شده‌اند و برای صفحات کف، تیرها و سقف مناسب است.
در ادامه به برخی از مزایای مهم CLT و سایر مصالح طبیعی اشاره می‌کنیم.
- تحویل آسان‌تر در محل و نصب سریع‌تر
- ساختمان‌های تمیزتر و خشک‌تر
- نیاز به فونداسیون ارزان‌تر
- خواص مقاوم در برابر آتش
- عملکرد حرارتی خوب
علاوه بر این، فناوری درحال افزایش عملکرد و دوام چوب است و پورتلند در اورگان، با ساخت اولین آسمان‌خراش چوبی کشور پیشرو استفاده از CLT در ایالات متحده است. سایر مصالح طبیعی مانند ملات آهک، بامبو، سنگ مرمر، خاک رس و سنگ نیز به معماری پایدار کمک می‌کنند و فضایی دنج و الهام‌بخش همراه با طراحی پیشرفته ارائه می‌دهند.
در نهایت، پرداخت خشن آهک و تأکید بر بافت، به‌ویژه با مصالحی مانند چوب و سنگ، در طراحی مدرن رایج خواهد شد. مواد بازیافتی و طبیعی، مانند بامبو، پلاستیک بازیافتی، چوب بازیافتی و فولاد، به دلیل پایداری و کیفیت ماندگارشان بیشتر مورد توجه قرار خواهند گرفت. این شیوه‌ها به کاهش قابل توجه ضایعات و انتشار کربن کمک می‌کنند.
چهار. طراحی بیوفیلیک
یک روند برجسته در سال ۲۰۲۴ و گنجاندن طبیعت در طرح‌های معماری برای افزایش رفاه آغاز شد. طراحی بیوفیلیک، عنصر کلیدی در دستیابی به ساختمان‌های خنثی نسبت به کربن است و عناصر طبیعی را در فضاهای معماری ادغام می‌کند تا محیط‌های سالم‌تر و ازنظر زیبایی‌شناسی دلپذیرتری ایجاد کند. این رویکرد شامل گنجاندن گیاهان، نور طبیعی، آبنماها و سایه‌افکن‌هاست.
از نظر بیولوژیکی ما ارتباط ذاتی با طبیعت داریم و ارتباط با آن برای تناسب اندام، رفاه و سلامت روان ما ضروری است. با توجه به اینکه ما ۹۰ درصد از وقت خود را در داخل خانه می‌گذرانیم، طراحی بیوفیلیک با هدف ارضای میل اساسی ما برای ارتباط با طبیعت در سازه‌های معاصر و مناطق شهری طراحی شده است.
این فلسفهٔ طراحی به دنبال فراهم‌کردن یک محیط شهری سالم برای انسان‌ها است و بر عناصر طبیعت که به‌طور خاص سلامت و رفاه انسان را ارتقا می‌دهند، تأکید دارد.
با این حال، طراحی بیوفیلیک فراتر از افزودن گیاهان گلدانی است. این طراحی عناصر طبیعی را در طول فرآیند طراحی و به منظور تأثیر مثبت بر تجربه کاربر در خود جای می‌دهد. این سبک شامل استفاده از مواد طبیعی مانند چوب و سنگ، ایجاد باغ‌ها روی پشت‌بام و داخل ساختمان، دیوارهای گیاهی زنده و آبنماها می‌شود.
علاوه بر این، طراحان با فراهم‌کردن دسترسی به فضاهای بیرونی از طریق پاسیو و بالکن و ترکیب محیط‌های داخلی و خارجی با افزایش نور طبیعی، پنجره‌ها و جریان هوا، از طبیعت تقلید می‌کنند. طراحی بیوفیلیک همچنین به دنبال مقابله با اثرات منفی شهرنشینی، مانند استرس، اضطراب و حس بیگانگی و در عین حال ارتقاء سلامت، بهره‌وری و خلاقیت است.
تحقیقات نشان می‌دهند که طراحی بیوفیلیک بر رفاه و کیفیت زندگی انسان تأثیر مثبت می‌گذارد. قرارگرفتن در معرض عناصر طبیعی در معماری با کاهش سطح استرس، بهبود خلق‌وخو و عملکرد شناختی، افزایش خلاقیت و بهره‌وری و افزایش رضایت کلی از فضاهای داخلی مرتبط است.
طراحی بیوفیلیک با ایجاد محیط‌هایی که از ویژگی‌های ترمیمی طبیعت تقلید می‌کنند، از سلامت روان و جسم پشتیبانی می‌کند، غیبت و جابه‌جایی در محیط‌های کاری را کاهش می‌دهد و حس ارتباط و تعلق بیشتری را بین ساکنین ایجاد می‌کند.
پنج. گنجاندن فضاهای طبیعی در داخل ساختمان
روند ادغام فضاهای طبیعی در داخل ساختمان طراحی معماری را در آینده تغییر شکل می‌دهد و بازتاب شناخت فزاینده از مزایایی است که طبیعت برای محیط‌های ساخته‌شده به ارمغان می‌آورد. عملکرد طراحی بیوفیلیک در قلب این روند قرار داشته و مزایای مشابهی با طراحی بیوفیلیک دارد.
این جنبش که اغلب با عنوان «آوردن فضای باز به داخل» شناخته می‌شود، بر استفاده از گیاهان، نور طبیعی و سایر عناصر طبیعت برای ایجاد محیط‌های داخلی سالم‌تر و از نظر زیبایی‌شناسی دلپذیرتر تأکید دارد.
به عنوان مثال، پارک‌های سرپوشیده درحال تبدیل‌شدن به یک ویژگی اصلی در بسیاری از ساختمان‌های مدرن هستند و پناهگاهی را فراهم می‌کنند که ساکنان می‌توانند در آن استراحت کنند و بدون قدم گذاشتن به بیرون از خانه از طبیعت لذت ببرند. این فضاها اغلب ترکیبی از گیاهان زنده، آبنماها و نور طبیعی هستند که همگی برای تقلید از پارک‌های فضای باز طراحی شده‌اند.
معماران از تکنیک‌های طراحی پیشرفته برای اطمینان از رشد این پارک‌های سرپوشیده استفاده می‌کنند، مانند استفاده از سازه‌های شیشه‌ای که حداکثر نور خورشید را دریافت می‌کنند و انتخاب گونه‌های گیاهی که می‌توانند در داخل خانه رشد کنند.
شش. مصالح هوشمند و خانه‌های هوشمند
صنعت معماری با ظهور مصالح هوشمند شاهد تغییر انقلابی است. نوآوری‌هایی مانند سلول‌های خورشیدی به نازکی کاغذ، سرامیک‌های آبی و مواد زیستی، طراحی ساختمان را بسیار تغییر خواهند داد. معماران با ترکیب مصالح مقاوم اما سبک، مرزهای بین سازه و محیط را محو می‌کنند. این تغییر در خانه‌هایی که با انرژی پایدار تغذیه می‌شوند و آسمان‌خراش‌هایی که از ترکیبات غیرسمی و چندمنظوره ساخته شده‌اند، مشهود است و خطوط افق شهری را در سطح جهانی تغییر شکل می‌دهد.
علاوه بر این، پیشرفت‌ها در مواد هوشمند، امکانات جدید طراحی را ایجاد می‌کنند و ساختمان‌ها را کارآمدتر، پایدارتر و سازگارتر با کاربران می‌کنند. این مواد تعاملی به تغییرات فشار، دما، رطوبت یا تابش اشعهٔ ماوراء بنفش واکنش مناسب نشان می‌دهند. به عنوان مثال، شیشهٔ هوشمند که شفافیت خود را برای کنترل نور خورشید تنظیم می‌کند، در روندهای معماری مدرن ضروری می‌شود.
علاوه بر این، خانه‌های هوشمند ادغام فناوری در فضاهای زندگی را به تصویر می‌کشند. آنها ساکنان را قادر می‌کنند روشنایی، دما، مصرف انرژی و حتی لوازم خانگی را کنترل کنند، راحتی خود را افزایش دهند و هزینه‌های برق را کاهش دهند. این سطح از کنترل فضاهایی برای زندگی ایجاد می‌کند که کاملاً با نیازهای فردی هماهنگ هستند.
مفهوم شهرهای هوشمند در حال گسترش است. با نگاهی به آینده، برنامه‌ریزی شهری آینده شامل دقت در تحلیل جنبه‌های مختلف ازجمله جریان جمعیت و نیازهای زیرساختی است. استفاده از مواد و فناوری‌های هوشمند به معماران این امکان را می‌دهد تا شهرهایی طراحی کنند که نه‌تنها کارآمد و پایدار باشند، بلکه با نیازهای متغیر ساکنان خود نیز سازگار باشند. ظاهر و عملکرد شهرها در آیندهٔ نزدیک و تحت تأثیر این پیشرفتهای فناوری بسیار متفاوت خواهد بود.
هفت. خانه‌های کوچک
در سال‌های اخیر، جنبش خانه‌های کوچک با استقبال قابل توجهی روبه‌رو شده و مفاهیم مرسوم مسکن و توسعهٔ شهری را به چالش کشیده است. این روند طرف‌دار زندگی ساده‌تر و پایدارتر در فضاهای جمع‌وجور اما کاربردی است. معماران و طراحان از این جنبش استقبال کرده و برای خلق خانه‌های کوچک نوآورانه، آینده‌نگر و از نظر زیبایی‌شناختی جذاب، مرزهای طراحی را جابه‌جا کرده‌اند.
خانه‌های کوچک، در دنیایی که به‌طور فزاینده‌ای با کمبود فضا مواجه است، از نظر سبک بسیار تأثیرگذار هستند. این خانه‌های کوچک با کارایی باورنکردنی و زیبایی‌شناسی جذاب خود انتظارات را برآورده می‌کنند و تمام امکانات یک خانهٔ بزرگ را در قالبی کوچک ارائه می‌دهند. آنها بسیار دنج هستند و احساسی شگفت‌انگیز از فضای بزرگ را در فضایی کوچک فراهم می‌کنند.
با این حال، جذابیت خانه‌های کوچک فراتر از ظاهر دوست‌داشتنی و احساس راحتی آنهاست. این خانه‌های سبک زندگی مقرون‌به‌صرفه را بدون فداکردن رضایت ساکنان ارائه می‌دهند. چگونه؟ خب، خانه‌های کوچک با کوچکی و جمع‌وجور‌بودن خود، به منابع و انرژی کمتری برای کار نیاز دارند و همین امر آنها را نسبت به ساختمان‌های بزرگ‌تر، با محیط زیست سازگارتر می‌کند.
به عبارت ساده، خانه‌های کوچک استفادهٔ بهینه از فضا را بدون فداکردن راحتی یا ویژگی‌های سبکی خانه تضمین می‌کنند. معماران و طراحان درحال تعریف مجدد چیدمان‌های فضایی برای بهینه‌سازی هر فوت مربع از ساختمان هستند. از مبلمان چندمنظوره گرفته تا طرح‌های مدولار، هر عنصر با دقت برنامه‌ریزی شده است تا چندین هدف را برآورده کند. کلید نوآوری معماری در خانه‌های کوچک ادغام یکپارچهٔ فرم و عملکرد است.
هشت. معماری با تغییر کاربری و تطبیق
تغییر کاربری و تطبیق زندگی جدیدی به ساختمان‌های قدیمی می‌بخشد و کاربردهای سنتی آنها را به کاربردهای مدرن تبدیل می‌کند. این رویکرد شامل تبدیل انبارهای فرسوده به اتاق‌های زیرشیروانی مسکونی یا تبدیل مدارس قدیمی به فضاهای اداری است.
تغییر کاربری و تطبیق نه‌تنها مد روز است، با جلوگیری از تخریب، پیوند تاریخ با آینده و حفظ فضاهای مهم فرهنگی، ضایعات را نیز کاهش می‌دهد. از نظر معماران، تغییر کاربری و تطبیق هیجان‌انگیز است، زیرا دیدگاه جدیدی به ساختمان‌های قدیمی ارائه می‌دهد. معماران به‌جای تخریب سازه‌هایی که از هدف اصلی خود فراتر رفته‌اند، به آنها کارکردهای جدیدی می‌بخشند. این رویه به‌طور فزاینده‌ای در پی همه‌گیری کرونا که منجر به مازاد ساختمان‌های بلااستفاده به دلیل تعطیلی مشاغل و کاهش فضاهای اداری شد اهمیت پیدا کرده است.
علاوه بر این، فرآیند تغییر کاربری و تطبیق شامل بازیافت مجدد سازه‌ها و مصالح ساختمانی برای رسیدن به کارکردهای جدید و اغلب برای فضاهای خرده‌فروشی یا مسکونی است. این رویکرد در مقایسه با بازسازی از ابتدا انرژی را ذخیره کرده و انتشار کربن را کاهش می‌دهد.
سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تغییر کاربری و تطبیق به حفظ زمین و جلوگیری از گسترش بی‌رویهٔ شهرها کمک می‌کند، زیرا این پروژه‌ها معمولاً در مناطق با تراکم بالا واقع می‌شوند و از جوامع محلی پشتیبانی می‌کنند.
با بحرانی‌ترشدن وضعیت پایداری از محیط زیست، اهمیت تغییر کاربری و تطبیق برای معماران همچنان رو به افزایش است. فضا و منابع محدود، تغییر کاربری سازه‌های موجود را به یک راه حل پایدار برای برآوردن نیازهای متغیر در عین حفظ میراث فرهنگی تبدیل می‌کند.
معمارانی که وظیفهٔ اجرای پروژه‌های تغییر کاربری و تطبیق را بر عهده دارند، با چالش بازآفرینی فضاها، ترکیب تاریخ با قابلیت‌های مدرن و اطمینان از تکامل مسئولانه و پایدار محیط‌های ساخته‌شده مواجه هستند.
نه. هوش مصنوعی
هوش مصنوعی (AI) درحال تغییر صنایع مختلف ازجمله صنایع امور مالی و مراقبت‌های بهداشتی است و اکنون در معماری نیز پیشرفت‌هایی داشته است. سازمان ملل متحد پیش‌بینی می‌کند که جمعیت جهان تا سال ۲۱۰۰ به ۱۱.۲ میلیارد نفر خواهد رسید که نیازمند گسترش مسکن، فضاهای عمومی و زیرساخت‌های شهری کارآمدتر است.
این روند همراه با شهرنشینی سریع جهانی، معماران، برنامه‌ریزان شهری و مهندسان را مجبور می‌کند راه‌حل‌هایی را ابداع کنند که بتوانند از چنین رشد قابل توجهی پشتیبانی کنند. در نتیجه، هوش مصنوعی در طراحی و ساخت معماری اهمیت حیاتی پیدا می‌کند.
علاوه بر این، هوش مصنوعی در معماری مفهوم سیستم‌های مبتنی بر الگوریتم را معرفی می‌کند که داده‌های پیچیده را تحلیل می‌کنند تا راه‌حل‌های دقیقی برای محیط‌های ساختمانی ارائه دهند. این فناوری با به حداقل رساندن دخالت انسان در فرآیند طراحی، کارایی را افزایش می‌دهد و امکان ایجاد فضاهای شهری و شبکه‌های حملونقل را از طریق شبیه‌سازی‌های دقیق فراهم می‌کند.
این شبیه‌سازی‌ها عوامل ضروری مانند قرارگرفتن در معرض نور خورشید را در نظر می‌گیرند و حتی با اختلاف سبک زندگی خریداران بالقوه سازگار شده و به طراحی‌های ساختمانی قوی‌تر و هوشمندانه‌تر منجر می‌شوند.
به عبارت ساده، هوش مصنوعی در معماری مهندسان و معماران را قادر می‌سازد تا طراحی، برنامه‌ریزی و ساختوساز را با کارایی بیشتری انجام دهند. معماران با ابزارهای پیشرفتهٔ هوش مصنوعی می‌توانند طرح‌ها را برای پایداری بیشتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر اصلاح کنند و در عین حال پیشگام راه‌حل‌های طراحی نوآورانه‌ای باشند که قبلاً غیرقابل تصور بودند.
ده. فناوری‌های فراگیر: واقعیت مجازی و افزوده
فناوری مدرن از بسیاری جهات صنعت معماری را متحول کرده است. نرم‌افزار مدل‌سازی سه‌بعدی و ارائه‌های مجازی باعث شده‌اند معماران حس کنند هرگز پیشتر چنین آزادی و تطبیق‌پذیری‌ای در طرح‌های خود نداشته‌اند. در خط مقدم این تحول واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) قرار دارند.
واقعیت مجازی معماران را قادر می‌سازد مدل‌های تعاملی مجازی و واقعی ایجاد کنند و به آنها امکان می‌دهد طرح‌ها را بدون نیاز به ساخته‌شده فیزیکی با جزئیات بررسی کنند. این فناوری حرکت مجازی در فضا را تسهیل می‌کند و به مشتریان بالقوه تصویری واقع‌بینانه‌ای از یک سازه ارائه می‌دهد.
از سوی دیگر، واقعیت افزوده به معماران امکان می‌دهد طرح‌ها را در چارچوب محیط اطراف خود مشاهده کنند و درک خود را از چگونگی ظاهر و احساس سازه‌ها در محیط واقعی افزایش دهند.
ادغام واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در شیوه‌های معماری نه‌تنها یک روند، بلکه جهشی قابل توجه به سوی نوآوری است. این فناوری‌ها پیوندی قدرتمند بین معماری و واقعیت ایجاد می‌کنند و ما را به دورانی رهنمون می‌کنند که در آن پذیرش چنین پیشرفت‌هایی برای پیشروماندن ضروری است.
علاوه بر این، واقعیت مجازی درحال تبدیل‌شدن به ابزاری استاندارد برای ارائهٔ طرح‌های پروژه است. معماران از واقعیت مجازی برای بررسی ایده‌های طراحی و ارائهٔ آنها با مشتریان استفاده می‌کنند و امکان تجسم بهتر فضاهای نهایی را فراهم می‌کنند. این تجربهٔ فراگیر همچنین به طراحان کمک می‌کند مفاهیم مختلف را آزمایش کرده و امکان اجرای‌شدن آنها را در یک فضای مجازی ارزیابی کنند. با پیشرفت فناوری، این فرآیندها تعاملی‌تر می‌شوند و مراحل طراحی و ارائه را بیشتر ارتقا می‌دهند.
در این مقاله ۱۰ مورد از تحولات اصلی معماری در آینده را مرور کردیم. در روند جدید صنعت معماری (بخش دوم) ۱۰ تحول دیگر را نیز بخوانید.
جمع‌بندی
معماری پایدار و سبز از دههٔ ۲۰۲۰ با افزایش آگاهی در مورد کاهش ردپای کربن و تأثیر مثبت زیست‌محیطی بر سیارهٔ زمین، شتاب قابل توجهی گرفته است. استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست مزایای بلندمدت قابل توجهی دارد. ساخت خانه‌های سبز نه‌تنها انتشار کربن را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد، باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی و صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌های انرژی نیز می‌شود. استفاده از عناصر طبیعی در طراحی معماری شامل استراتژی‌هایی است که طبیعت را در محیط‌های ساخته‌شده تداعی می‌کنند. این روش شامل به حداکثر رساندن نور طبیعی با پنجره‌های بزرگ و نورگیرها، ادغام فضای سبز داخلی از طریق دیوارهایی که گیاه روی آنها رشد می‌کند و گیاهان گلدانی و افزودن عناصر آبی مانند فواره‌ها یا حوضچه‌ها می‌شود.
یکی از مهم‌ترین عناصر هنگام طراحی داخلی توجه به ویژگی‌های کاربران و ساکنان فضاست و اینکه قرار است چه حسی از فضا بگیرند و چگونه در آن حرکت کنند. دورهٔ آموزش معماری داخلی مبتنی بر روان‌شناسی فضا دوره‌ای تخصصی است که در دپارتمان معماری مجتمع فنی تهران برگزار می‌شود. این دوره برای کسانی که با درک معماری آشنایی دارند مناسب است و طی ۲۱ ساعت آموزش فراگیران را با کاربردهای مختلف فضا و درک امکانات و محدودیت‌های محیط و عوامل اثرگذار در طراحی آشنا می‌کند به‌طوری که طراحان بتوانند فضای داخلی را برای کاربران همراه با آسایش و کارایی طراحی کنند.
در دنیای کسب‌وکار امروز، تحصیلات دانشگاهی برای حفظ ارزش شما به‌عنوان نیروی کار بااستعداد و کارآمد کافی نیستند. برای اینکه مزیت رقابتی شخصی خود را حفظ کنید، باید بر آموزش مستمر و مادام‌العمر خود سرمایه‌گذاری کنید. خانواده بزرگ مجتمع فنی تهران هرساله به هزاران نفر کمک می‌کند تا در مسیر شغلی خود پیشرفت کنند.
اگر شاغل هستید و وقت ندارید در دوره‌های آموزشی حضوری شرکت کنید، مجتمع فنی تهران گزینه‌هایی عالی برای آموزش مجازی، آنلاین، آفلاین و ترکیبی ارائه می‌دهد. با شرکت در دوره‌های کوتاه‌مدت مجتمع فنی تهران و دریافت مدارک معتبر و بین‌المللی می‌توانید با اعتماد به نفس مسیر ترقی را طی کنید و در سازمان خود به مهره‌ای ارزشمند تبدیل شود.
منبع: OpenAsset
مترجم: بهناز دهکردی
پرسش‌های متداول
ساختمان سبز یعنی چه؟
ساختمان سبز یعنی استفاده از طرح‌های کم‌مصرف، پنل‌های خورشیدی، نور طبیعی خورشید و عناصر بیوفیلیک که تأثیرات زیست‌محیطی را به حداقل می‌رساند و در عین حال آسایش زندگی مدرن را افزایش می‌دهد.
معماری خنثی نسبت به کربن چیست؟
معماری خنثی نسبت به کربن بر به حداقل رساندن یا حذف انتشار گازهای گلخانه‌ای در طول چرخه عمر ساختمان تمرکز دارد. به عنوان مثال، سیستم‌های ساختمان هوشمند که به‌طور مؤثر منابع را مدیریت می‌کنند کلید کاهش انتشار گاز سی.او.دو. در طول سکونت در ساختمان هستند. گنجاندن مواد پایدار و استفاده از منبع محلی و در نظر گرفتن رابطهٔ ساختمان با محیط پیرامون آن به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از چندین طریق کمک می‌کند.
چوب چندلایهٔ متقاطع (CLT) چیست؟
چوب چندلایهٔ متقاطع یا CLT از قطعات بزرگ الوار تشکیل شده است که با چسب به هم متصل شده‌اند و برای صفحات کف، تیرها و سقف مناسب است. استفاده از آن به دلیل تطبیق‌پذیری و استحکامش درحال افزایش است. مزایای این چوب عبارت‌اند از
- تحویل آسان‌تر در محل و نصب سریع‌تر
- ساختمان‌های تمیزتر و خشک‌تر
- نیاز به فونداسیون ارزان‌تر
- خواص مقاوم در برابر آتش
- عملکرد حرارتی خوب
طراحی بیوفیلیک چیست؟
طراحی بیوفیلیک یک روند برجسته است که با گنجاندن طبیعت در طرح‌های معماری برای افزایش رفاه آغاز شد. طراحی بیوفیلیک، عنصر کلیدی در دستیابی به ساختمان‌های خنثی نسبت به کربن است و عناصر طبیعی را در فضاهای معماری ادغام می‌کند تا محیط‌های سالم‌تر و ازنظر زیبایی‌شناسی دلپذیرتری ایجاد کند. این رویکرد شامل گنجاندن گیاهان، نور طبیعی، آبنماها و سایه‌افکن‌هاست.
