- شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۴
چگونه زبان چینی بیاموزیم؟
نکاتی برای یادگیری بهتر زبان چینی
وقتی زبان چینی یاد می‌گیرید، وارد دنیای جدید می‌شوید که کم‌کم برای شما آشنا می‌شود. از آن لذت می‌برید، در آن غرق می‌شوید و آن را کشف می‌کنید.
چکیده
مردم می‌پرسند آیا بهتر است کاراکترهای سنتی را یاد بگیریم یا کاراکترهای ساده‌شده را. پاسخ این پرسش بستگی به این دارد که کجا می‌خواهید بروید. اگر به خود سرزمین اصلی چین می‌روید، دست‌کم باید کاراکترهای ساده‌شده را بدانید. بیشتر چینی‌های جهان، به‌ویژه آنهایی که در چین زندگی می‌کنند، از سیستم ساده‌شده استفاده می‌کنند. اما اگر می‌خواهید به هنگ‌کنگ یا تایوان بروید، باید کاراکترهای سنتی را بلد باشید.
هنگام خواندن از نسخهٔ لاتین‌شدهٔ زبان چینی استفاده کنید که به آن پین‌یین می‌گویند. این کار باعث می‌شود در معرض صداها و واژه‌های زبان چینی قرار بگیرید. می‌توانید یادگیری کاراکترها را به زمانی موکول کنید که دست‌کم کمی این زبان را یاد گرفته باشید. با این کار کاراکترها به چیزهایی که پیشتر یاد گرفته‌اید مرتبط می‌شوند.
امروزه چین به یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های اقتصادی تبدیل شده و روابط کاری با چین در بسیاری از شرکت‌ها و مؤسسات دولتی یا خصوصی وجود دارد. همهٔ این شرکت‌ها به مترجم چینی نیاز دارند. دورهٔ آموزش زبان چینی در دپارتمان زبان‌های خارجی مجتمع فنی تهران در سطوح مختلف برگزار می‌شود. برای شروع می‌توانید از دوره زبان چینی آغاز کنید که طی ۴۲ ساعت آموزش ارائه می‌شود و پس از پایان دوره می‌توانید گواهینامهٔ معتبر آن را نیز دریافت کنید.
آغاز یادگیری زبان چینی برای من
من در سال ۱۹۶۸ زبان چینی را آموختم. در آن زمان کارمند دولت کانادا بودم و در وزارت تجارت و بازرگانی کار می‌کردم. کانادا در آن زمان داشت جمهوری خلق چین را به رسمیت می‌شناخت و وزارت‌خانه به این نتیجه رسیده بود که لازم است بعضی از مقامات زبان چینی بلد باشند.
من برای یادگیری زبان چینی به هنگ‌کنگ فرستاده شدم. نمی‌توانستم به چین بروم زیرا آن کشور درگیر انقلاب فرهنگی بود. همچنین نمی‌توانستم به تایوان بروم زیرا جمهوری خلق چین نمی‌پذیرفت که من به آنجا بروم و می‌گفت من به عنوان دیپلمات باید با سرزمین اصلی چین مراوده داشته باشم. می‌توانستم انتخاب کنم که زبان چینی را در مونتری کالیفرنیا یاد بگیرم، اما هنگ‌کنگ را انتخاب کردم و هرگز از این انتخاب پشیمان نیستم.
می‌گویند یادگیری زبان چینی بسیار دشوار است
برای کسانی که به زبان‌های اروپایی صحبت می‌کنند، زبان چینی بسیار غریب است. شاید این پرسش مطرح شود که چطور می‌توانیم زبانی بیاموزیم که بسیار با فرهنگ ما متفاوت است؟ فکر می‌کنم افرادی که فرهنگی متفاوت از فرهنگ ما دارند، مثلاً فرهنگ آسیایی نیز همین رویکرد را در مورد زبان‌های اروپایی یا زبان‌های خاورمیانه یا زبان‌های آسیای مرکزی دارند.
وقتی مشغول یادگیری زبان چینی بودم، یکی از دوستانم از من پرسید «اگر نتوانی یاد بگیری چه؟». در آن زمان می‌توانستم زبان فرانسه را کامل صحبت کنم. می‌دانستم که می‌توانم زبان جدیدی یاد بگیرم و بسیار از خودم مطمئن بودم. برایم مهم نبود چقدر این زبان جدید دشوار است. خودم را برای چالش آماده کرده بود.
وقتی زبان چینی را آموختم متوجه شدم فرهنگ چینی واقعاً شگفت‌انگیز و غنی است. وقتی به این فرهنگ وارد شوید -البته از طریق زبان چینی- می‌بینید که به‌هیچ‌وجه مرموز یا عجیب نیست. این زبان و فرهنگ هم مانند هر زبان دیگری که یاد بگیرید بخشی از شما می‌شود. وارد دنیای جدید می‌شوید که کم‌کم برای شما آشنا می‌شود. از آن لذت می‌برید، در آن غرق می‌شوید و آن را کشف می‌کنید. می‌توانید به همه‌جای این دنیای جدید سر بزنید و این تجربه بسیار لذت‌بخش است.
فرایند یادگیری زبان چینی
زبان چینی دو دشواری ویژه دارد، اما چند چیز هست که یادگیری را آسان می‌کند. دو دشواری یادگیری زبان چینی عبارت‌اند از:
- باید کاراکترهای چینی را بیاموزید
- باید چهار لحن چینی را بیاموزید
چطور می‌توان بر این چالش‌ها غلبه کرد؟ این دو چالش مربوط به سیستم نوشتاری و تلفظ هستند. پیشنهاد من این است که در ماه اول آموزش به محتواهای ساده گوش بدهید و این کار را زیاد انجام دهید. همچنین هنگام خواندن از نسخهٔ لاتین‌شدهٔ زبان چینی استفاده کنید که به آن پین‌یین می‌گویند. این کار باعث می‌شود در معرض صداها و واژه‌های زبان چینی قرار بگیرید. می‌توانید یادگیری کاراکترها را به زمانی موکول کنید که دست‌کم کمی این زبان را یاد گرفته باشید. با این کار کاراکترها به چیزهایی که پیشتر یاد گرفته‌اید مرتبط می‌شوند. من خودم همین کار را کردم.
در روزهایی که زبان چینی می‌خواندم، از شکل لاتین‌سازی ییل استفاده می‌کردیم که سیستم نگارش آوایی با استفاده از الفبای لاتین بود. من سیستم ییل را به سیستم پین‌یین ترجیح می‌دهم، اما اکنون سیستم پین‌یین در جهان استاندارد است و روش لاتین‌سازی است که در خود جمهوری خلق چین ابداع شده است.
پین‌یین چند مسئلهٔ عجیب دارد. برای نمونه در آن حرف «Q» «CH» تلفظ می‌شود و حرف «X» مانند «S» تأکیدشده یا «SH» تلفظ می‌شود. یعنی اگر فردی چینی کارت ویزیت خود را به شما بدهد و اسمش روی کارت Quan یا Xi نوشته شده باشد، کسی که با پین‌یین آشنایی ندارد نمی‌تواند نام او را تلفظ کند. نمی‌دانم چرا این کار را کرده‌اند، اما به هر حال باید به این مسئله عادت کنید.
یک ماه تمرین پین‌یین کافی است تا به این سیستم نوشتاری عادت کنید. اگر به کمک این خط آوایی زیاد گوش بدهید و بخوانید، درک پایه‌ای از زبان چینی پیدا می‌کنید و با لغات اولیهٔ کافی یا دست‌کم با لغاتی که به‌طور شنیداری بلدید می‌توانید یادگیری کاراکترهای چینی را آغاز کنید.
یادگیری کاراکترهای چینی
اول از همه باید بپذیرید که یادگیری کاراکترهای چینی مسیری طولانی است. قطعاً آنها را فراموش می‌کنید و باید دوباره یاد بگیرید و این کار را باید بارها و بارها انجام دهید تا اینکه بالاخره ملکهٔ ذهن شما شوند. یادگیری نوشتن به زبان چینی و به خاطر سپردن هر یک از کاراکترهای آن که هر کدام پنج، هشت یا پانزده ضربهٔ قلم دارند در آغاز به نظر غیرممکن می‌رسد. اما غیرممکن نیست. فقط کافی است شروع کنید.
به شما می‌گوییم که پنجاه سال پیش این کاراکترها را چگونه آموزش می‌دادند، اما شاید امروز روش‌های بهتری هم وجود داشته باشد. از کتاب‌های تمرین خط‌دار استفاده می‌کردم که کودکان در مدرسه با آنها تمرین می‌کردند و مجموعه‌ای فلش‌کارت داشتم که هزار تا از پرکاربردترین کاراکترهای زبان چینی در آنها بود و یکی از استادانم آنها را با خط خوش خودش نوشته بود. هنوز آن فلش‌کارت‌ها را دارم و بسیار برایم عزیز هستند.
یک فلش‌کارت را برمی‌داشتم، ۱۰ بار از روی آن می‌نوشتم و معنی یا صدا و تلفظش را هم در دو یا ستون راست آن می‌نوشتم. سپس کارت دیگری بر می‌داشتم و ۱۰ تا ۲۰ بار از روی آن می‌نوشتم و دوباره معنی یا صدا را در ستون‌های سمت راست می‌نوشتم. به این روش پس از نوشتن کاراکتر بعدی به معنی یا تلفظ کاراتر قبلی می‌رسیدم. دوباره آن را ۵ یا چند بار دیگر می‌نوشتم و چند ستون جلو می‌رفتم. به همین شیوه ادامه می‌دادم. این شیوهٔ تکرار ساده بسیار مفید بود.
با یادگرفتن ۱۰ کاراکتر در هر روز شروع کردم و در نهایت به ۳۰ کاراکتر در روز رسیدم. البته می‌دانستم که دوسوم آنها را فراموش خواهم کرد. باید کارت‌هایی را قبلاً یاد گرفته بودم دوباره مرور می‌کردم. آنها را بُر می‌زدم و دوباره روی میز می‌چیدم. می‌دانستم که فرایند یادگیری زبان همراه با فراموشی مداوم است. یادگیری بخش‌های مختلف زبان جدید از جمله زبان چینی در آغاز به نظر غیرممکن می‌رسد، اما با تکرار و تمرین مغز در نهایت یاد می‌گیرد.
هر روز برای یادگیری کاراکترها هدف مشخصی تعیین کرده بودم. فکر می‌کردم اگر هر روز تمرین کنم کمتر ممکن است آنها را فراموش کنم و به همین دلیل در نهایت موفق خواهم شد. از این روش برای یادگیری هزار کاراکتر اولیه استفاده کرد. پس از آن وقتی هنگام خواندن به کاراکتر جدیدی برمی‌خوردم چند بار آن را می‌نوشتم. زیاد می‌خواندم و زیاد می‌نوشتم و کم‌کم کاراکترها برایم آشنا و طبیعی شدند و در جریان پیشرفت در یادگیری زبان چینی به کاراکترها هم مسلط شدم.
کاراکترهای زبان چینی اجزایی دارند که برخی نشان‌دهندهٔ معنا و برخی نشان‌دهندهٔ تلفظ هستند. این اجزا همیشه آشکار یا مفید نیستند. همچنین همیشه نمی‌توان به آنها تکیه کرد. در آغاز اصلاً آنها را نمی‌بینید، حتی اگر معلم یا کتاب توضیح آنها را بگوید. اما این مورد نیز مانند بسیاری از موارد هنگام آموزش زبان با تمرین و تکرار برای شما آشکار می‌شود. به‌زودی این اجزاء کارکترهای زبان چینی را بهتر می‌بینید و آنها به شما کمک می‌کنند کاراکترهای جدید را بیاموزید. دست‌کم تجربهٔ من این‌گونه بود.
مردم می‌پرسند آیا بهتر است کاراکترهای سنتی را یاد بگیریم یا کاراکترهای ساده‌شده را. پاسخ این پرسش بستگی به این دارد که کجا می‌خواهید بروید. اگر به خود سرزمین اصلی چین می‌روید، دست‌کم باید کاراکترهای ساده‌شده را بدانید. بیشتر چینی‌های جهان، به‌ویژه آنهایی که در چین زندگی می‌کنند، از سیستم ساده‌شده استفاده می‌کنند. اما اگر می‌خواهید به هنگ‌کنگ یا تایوان بروید، باید کاراکترهای سنتی را بلد باشید.
من با یادگیری کاراکترهای سنتی آغاز کردم و سپس با کاراکترهای ساده‌شده ادامه دادم. این روش ساده‌ای است. وقتی کاراکترهای سنتی را شناختید، به‌سادگی می‌توانید کاراکترهای ساده‌شده را نیز بشناسید. بهتر است هر دو را بشناسید. چه در چین باشید چه در تایوان یا هنگ‌کنگ می‌توانید روزنامه بردارید و آن را بخوانید و بفهمید.
یادگیری چهار لحن چینی
در انگلیسی هم لحن داریم، اما از لحن برای تأکید استفاده می‌کنیم. در زبان چینی از لحن برای روشن‌کردن معانی متفاوت کلمات استفاده می‌کنیم. در آغاز عادت‌کردن به این لحن‌ها دشوار است. اولین کاری که باید بکنید این است که وقتی این لحن‌ها را می‌شنوید، آنها را تشخیص دهید و در نهایت باید بتوانید هنگام صحبت‌کردن از آنها استفاده کنید.
اگر با پین‌یین می‌خوانید، می‌بینید که لحن‌ها نشانه‌گذاری شده‌اند. بعدتر وقتی کاراکترهای جدید را در فرهنگ لغت جست‌وجو می‌کنید اغلب پین‌یین و نشانه‌گذاری لحن آن کاراکتر را نیز می‌بنید. در وب‌سایت لینگ‌کیو می‌توانید متن را به شیوهٔ پین‌یین با نشان‌گذاری لحن در بالای کاراکتر ببینید. این وب‌سایت بسیار مفید است.
هنگام شنیدن و خواندن زبان چینی کم‌کم درک شما بیشتر می‌شود و این یعنی می‌توانید لحن‌ها را تشخیص دهید یا دست‌کم واژه‌ها را شناسایی کنید. دیگر زبان چینی برای شما مجموعه‌ای از صداها نخواهد بود. هنگام یادگیری هر زبانی نخستین هدف این است که صداهای بی‌معنا و جدید را به معنا تبدیل کنید. کار دشوارتر این است که هنگام حرف‌زدن از لحن‌های درست و به‌موقع استفاده کنید.
به خاطر سپردن لحن‌های هر کاراکتر یا کلمه هنگام صحبت کار دشواری است. بهتر است سعی کنید لحن‌ها را نه برای هر کاراکتر بلکه به‌عنوان بخشی از گروه کاراکترها یا عبارت‌ها یاد بگیرید. این کار ساده‌تر از به خاطر سپردن آنها هنگام صحبت کردن است و مجبور نیستید از خودتان بپرسید لحن اول بود یا دوم یا سوم یا چهارم. اگر به لحن ترکیبی کلمات خاص در عبارات و ادای لحن این عبارات عادت کنید، در نهایت پیشرفت می‌کنید. نباید آن‌قدر درگیر لحن‌ها شوید که نتوانید صحبت کنید.
متوجه شدم که به‌مرور زمان لحن‌ها را بهتر می‌شناسم و این کار برای من چالشی مداوم بود. در آغاز ۴۰ درصد آنها را تشخیص می‌دادم، اما کم‌کم پیشرفت کردم و حالا احتمالاً ۸۰ درصد را. گاهی که هیجان‌زده می‌شوم و می‌خواهم چیزی بگویم، لحن انگلیسی را وارد زبان چینی می‌کنم و تأکید را بر جایی می‌گذارم که نادرست است. باید مراقب این مسئله باشید.
برای درک لحن‌ها و استفادهٔ درست از آنها باید به لحن‌گذاری کلی زبان عادت کنید. من با گوش‌کردن به دیالوگ‌های جذاب و کمدی چینی که به آنها شیانگشنگ (相声) می‌گویند بسیار در این کار پیشرفت کردم. کمدین‌ها در این دیالوگ‌ها لحن زبان را اغراق‌شده بیان می‌کنند و حتی اگر گاه نمی‌فهمیدم چه می‌گویند، ریتم صحبت‌کردن‌شان جذاب بود. وقتی واژه‌های کافی را یاد گرفتید یک بار به آنها گوش دهید و ببینید چقدر برای شما جذاب هستند.
یادگیری واژگان چینی نسبتاً ساده است
در زبان چینی هر واژه اغلب از دو و گاه از سه کاراکتر تشکیل شده است. این کاراکترهای را اجزای کلمه می‌گویند. اگر کاراکترهای یک جز جدید کلمه را بشناسید، اغلب می‌توانید معنا را تشخیص دهید. دست‌کم یادگیری و به خاطر سپردن اجزای کلمه ساده‌تر است. پس برای هر کاراکتر احتمالاً سه، چهار یا پنج واژه وجود دارد. می‌توانید این کاراکترها را مانند آجر کنار هم بجینید تا کلمات یا حتی عبارت دو یا سه کاراکتری بسازید.
این در مورد بسیاری از زبان‌ها تاحدی درست است، اما در زبان‌های دیگری که من می‌شناسیم این‌قدر آشکار نیست. اگر همیشه در حال یادگیری کاراکترهای جدید باشید، این کار بر بهبود دانش واژگان شما اثر خواهد گذاشت و سطح زبان چینی شما بالاتر خواهد رفت. من می‌توانستم محتواهای پیچیدهٔ چینی را واقعاً سریع بخواهم. در عرض سه ماه می‌توانستم روزنامه بخوانم و پس از شش ما آموزش تمام‌وقت می‌توانستم رمان بخوانم، البته با کمک فرهنگ لغت یا فهرست واژگان.
دستور زبان چینی ساده است
ساختار زبان چینی واقعاً بسیار منطقی است. سادگی دستور این زبان بسیار کارا و بهینه است. افعال زبان چینی در صرف‌های مختلف یا برای اشخاص یا تعداد مختلف عوض نمی‌شوند. اسامی جنسیت یا شکل جمع ندارند. ترتیب کلمات شبیه انگلیسی است.
مانند هر زبان دیگری در زبان چینی نیز باید بر یادگیری عبارات پرسشی مانند چرا، کجا، چه زمانی، چه چیزی و چه کسی و همچنین عبارت ربط مانند زیرا، البته، از‌آنجا‌که، بااین‌حال و غیره تمرکز کنید. باید ساختار استفاده از آنها را بشناسید. من هنگام یادگیری زبان چینی از توضیحات پیچیدهٔ دستور زبان که در کتاب‌های دستور زبان بود صرف‌نظر می‌کردم. نویسندگان این کتاب‌ها اغلب اصلاحات خاصی می‌سازند تا ساختارهای زبان چینی را شرح دهند. این کار ضرورتی ندارد. من بر الگوها تمرکز می‌کردم، به‌ویژه الگوهای استفاده از کلمات سؤالی و عبارات ربط.
نکتهٔ دیگری که به آن پی خواهید برد این است که در زبان چینی حرف ربط وجود ندارد. آنها به‌جای اینکه بگویند «خانه‌ای که روی تپه است» می‌گویند «خانهٔ روی تپه». باید به این مسئله عادت کنید.
پس خلاصه اینکه دستور زبان چینی بسیار ساده و ساخت لغات آن وقتی با کاراکترهای آشنا باشید بسیار بهینه و کارآمد است. این حرف که زبان چینی عجیب و غریب و مرموز است واقعیت ندارد. مهم‌ترین کار این است که آموختن را آغاز کنید و نگذارید دشواری کاراکترها و لحن‌ها شما را بترساند، زیرا به‌زودی به آنها عادت می‌کنید.
جهان زبان چینی را کشف کنید
خودتان را مجبور کنید محتواهای جذاب بخوانید و بشنوید. من وقتی زبان چینی می‌خواندم بسیاری از متن‌های مائو و ادبیان کمینیستی را مطالعه می‌کردم، زیرا در آن زمان انقلاب فرهنگی در چین در جریان بود. می‌توانستم بحث‌ها و درگیری‌های سیاسی را در چین از طریق اخبار دنبال کنم.
اما چیزی که بیشتر از همه برایم جذاب بود، ادبیات دهه‌های بیست و سی چین بود. بسیار جالب بود که در آن زمان چین سنتی و چین سلسلهٔ چینگ ناگهان با جهان غرب مواجه شد. واقعاً تعجب می‌کردم که می‌دیدم چگونه روشنفکران، متفکران، اندیشمندان و داستان‌نویسان چینی سریعاً به این مواجهه واکنش نشان دادند. به همین دلیل در دهه‌های بیست و سی در چین انبوهی از آثار فکری تولید شد، علی‌رغم اینکه کشور دست‌خوش بحران بود. در آن زمان درگیری افسران، جنگ داخلی مستمر، یورش ژاپن، مدیریت مستعمرات خارجی، گرسنگی، قحطی و سیل کشور را به آشوب کشانده بود. متفکران و رهبران چین تلاش می‌کردند نظم را برقرار کنند و اتحاد و غرور را به کشور خود بازگردانند.
همیشه دوست دارم بیشتر در مورد تاریخ چین بخوانم. مردم چین از داستان‌های تاریخی خود به‌خوبی مطلع هستند و برخی از این داستان‌های به ۲۵۰۰ سال پیش برمی‌گردند. آنها در صحبت‌های روزمره از فیلسوفان خود نقل می‌کنند و قصه‌های تاریخی را بازگو می‌کنند. یادگیری زبان چینی باعث می‌شود دریچه‌ای به روی جهانی شگفت‌انگیز برای شما گشوده شود، همچنین این شانس را دارید که به کشوری که دائماً در حال تغییر است مرتبط شوید.
وقتی یادگیری زبان چینی را آغاز کردم، سرزمین اصلی چین یا همان جمهوری خلق چین کم‌وبیش از جهان بیرون مجزا بود. مردم می‌ترسیدند با خارجی‌ها حرف بزنند. اکنون شما می‌توانید به چین سفر کنید و آنجا دوست پیدا کنید. می‌توانید به رستوران و کافه بروید و با مردم ملاقات کنید. می‌توانید به‌سادگی با مردم در مترو یا جاهای دیگر هم‌صحبت شوید. چینی‌ها دوست دارند حرف بزنند و حاضرند برای بهبود زبان چینی به شما کمک کنند.
این کشور از بسیاری جهان بسیار مدرن است و همین‌طور به رشد و توسعهٔ سریع خود ادامه می‌دهد. البته مشکلاتی هم دارد، مانند فساد، افزایش جمعیت، نبود دموکراسی و چیزهای دیگر. اما به هر حال کشوری زنده و پرجنب‌وجوش است و چینی‌ها خوش‌برخوردند. پس منتظر چه هستید؟ همین امروز یادگیری زبان چینی را آغاز کنید.
جمع‌بندی
فرایند یادگیری هر زبانی به‌ویژه زبان چینی همراه با فراموشی مداوم است. یادگیری بخش‌های مختلف زبان چینی در آغاز به نظر غیرممکن می‌رسد، اما مغز با تکرار و تمرین در نهایت یاد می‌گیرد. کاراکترهای زبان چینی اجزایی دارند که برخی نشان‌دهندهٔ معنا و برخی نشان‌دهندهٔ تلفظ هستند. این اجزا همیشه آشکار یا مفید نیستند. همچنین همیشه نمی‌توان به آنها تکیه کرد. در آغاز اصلاً آنها را نمی‌بینید، حتی اگر معلم یا کتاب توضیح آنها را بگوید. اما این مورد نیز مانند بسیاری از موارد هنگام آموزش زبان با تمرین و تکرار برای شما آشکار می‌شود. به‌زودی این اجزاء کارکترهای زبان چینی را بهتر می‌بینید و آنها به شما کمک می‌کنند کاراکترهای جدید را بیاموزید. دست‌کم تجربهٔ من این‌گونه بود.
امروزه چین به یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های اقتصادی تبدیل شده و روابط کاری با چین در بسیاری از شرکت‌ها و مؤسسات دولتی یا خصوصی وجود دارد. همهٔ این شرکت‌ها به مترجم چینی نیاز دارند. دورهٔ آموزش زبان چینی در دپارتمان زبان‌های خارجی مجتمع فنی تهران در سطوح مختلف برگزار می‌شود. برای شروع می‌توانید از آموزش زبان چینی آغاز کنید که طی ۴۲ ساعت آموزش ارائه می‌شود و پس از پایان دوره می‌توانید گواهینامهٔ معتبر آن را نیز دریافت کنید.
در دنیای کسب‌وکار امروز، تحصیلات دانشگاهی برای حفظ ارزش شما به‌عنوان نیروی کار بااستعداد و کارآمد کافی نیستند. برای اینکه مزیت رقابتی شخصی خود را حفظ کنید، باید بر آموزش مستمر و مادام‌العمر خود سرمایه‌گذاری کنید. خانواده بزرگ مجتمع فنی تهران هرساله به هزاران نفر کمک می‌کند تا در مسیر شغلی خود پیشرفت کنند.
اگر شاغل هستید و وقت ندارید در دوره‌های آموزشی حضوری شرکت کنید، مجتمع فنی تهران گزینه‌هایی عالی برای آموزش مجازی، آنلاین، آفلاین و ترکیبی ارائه می‌دهد. با شرکت در دوره‌های کوتاه‌مدت مجتمع فنی تهران و دریافت مدارک معتبر و بین‌المللی می‌توانید با اعتماد به نفس مسیر ترقی را طی کنید و در سازمان خود به مهره‌ای ارزشمند تبدیل شود.
نویسنده: استیو کافمن
مترجم: بهناز دهکردی
منبع: The Linguist
پرسش‌های متداول
دشواری‌های یادگیری زبان چینی کدام‌اند؟
دو دشواری یادگیری زبان چینی عبارت‌اند از:
- باید کاراکترهای چینی را بیاموزید
- باید چهار لحن چینی را بیاموزید
پین‌یین چیست؟
رایج‌ترین شیوهٔ لاتین‌نویسی زبانی چینی ماندارین است. در این شیوه از حروف لاتین برای نمایش صداهای زبان چینی استفاده می‌کنند، اما کمی با شیوهٔ رایج تناظر بین خط لاتین با آواهای زبان‌های دیگر متفاوت است. این شیوه از سال ۱۹۷۹ شیوهٔ مورد قبول جمهوری خلق چین شد و اکنون از این شیوهٔ به‌عنوان شیوهٔ استاندارد استفاده می‌شود.
ویژگی‌های زبان چینی کدام‌اند؟
ساختار زبان چینی واقعاً بسیار منطقی است. سادگی دستور این زبان بسیار کارا و بهینه است. افعال زبان چینی در صرف‌های مختلف یا برای اشخاص یا تعداد مختلف عوض نمی‌شوند. اسامی جنسیت یا شکل جمع ندارند. ترتیب کلمات شبیه انگلیسی است. نکتهٔ دیگری که به آن پی خواهید برد این است که در زبان چینی حرف ربط وجود ندارد. آنها به‌جای اینکه بگویند «خانه‌ای که روی تپه است» می‌گویند «خانهٔ روی تپه». باید به این مسئله عادت کنید.
برای یادگیری دستور زبان چینی از کجا باید شروع کرد؟
مانند هر زبان دیگری در زبان چینی نیز باید بر یادگیری عبارات پرسشی مانند چرا، کجا، چه زمانی، چه چیزی و چه کسی و همچنین عبارت ربط مانند زیرا، البته، از‌آنجا‌که، بااین‌حال و غیره تمرکز کنید. باید ساختار استفاده از آنها را بشناسید.
