۵ اشتباه رایج در یادگیری UI/UX که مانع پیشرفت طراحان می‌شود

یادگیری UI/UX مسیری پرچالش و در عین حال هیجان انگیز است که طراحان مبتدی را با فرصت ها و موانع متعددی روبرو می کند. شناسایی و درک اشتباهات رایج در این حوزه، کلید اصلی پیشرفت و توسعه مهارت های طراحی است. بسیاری از طراحان نوپا ناخواسته در دام برخی خطاهای پر تکرار می افتند که از رشد حرفه ای و رسیدن به سطح تخصصی شان جلوگیری می کند و باعث کندی در مسیر شغلی آن ها می شود.

در دنیای پویای طراحی رابط و تجربه کاربری، سرعت یادگیری و انطباق با تغییرات بسیار مهم است. با این حال، برخی رویکردهای نادرست در فرآیند آموزش و تمرین می تواند به جای تسریع، مانع پیشرفت طراحان شود. این اشتباهات نه تنها کیفیت خروجی کار را تحت تاثیر قرار می دهند، بلکه می توانند منجر به دلسردی و از دست دادن انگیزه در مسیر یادگیری شوند. درک صحیح این چالش ها و دانستن راه های غلبه بر آن ها، به طراحان کمک می کند تا با دیدی بازتر و استراتژی های موثرتر، مهارت های خود را پرورش دهند و به طراحانی موفق و کارآمد تبدیل شوند.

اشتباهات رایج طراحان مبتدی در UI/UX

طراحی رابط کاربری (UI) و تجربه کاربری (UX) دو رکن اساسی در موفقیت هر محصول دیجیتال هستند. یک طراحی اصولی و کاربرپسند می تواند رضایت کاربران را جلب کرده و به رشد کسب وکار کمک شایانی کند، در حالی که اشتباهات در این زمینه می توانند منجر به ناکامی و نارضایتی شوند. طراحان مبتدی غالباً به دلیل عدم آگاهی کافی از اصول بنیادین و بهترین شیوه های طراحی، مرتکب خطاهایی می شوند که مانع از ارائه یک تجربه کاربری مطلوب می گردد. این اشتباهات نه تنها در پروژه های بزرگ، بلکه در کوچک ترین طرح ها نیز می توانند تاثیرگذار باشند و مسیر یادگیری و توسعه مهارت طراح را کند کنند.

شناخت این اشتباهات اولین گام برای جلوگیری از آن ها و بهبود مستمر کیفیت طراحی است. اغلب، این خطاها ریشه در عدم تفکر عمیق درباره کاربر، نادیده گرفتن اصول روانشناسی طراحی، یا تمرکز بیش از حد بر جنبه های صرفاً بصری دارند. در ادامه به بررسی دقیق تر برخی از این اشتباهات کلیدی می پردازیم که هر طراح UI/UX باید از آن ها آگاه باشد تا بتواند از موانع پیشرفت خود عبور کند و یک طراحی موثر و کارآمد خلق کند.

شروع کار با طراحی در نرم افزار

یکی از متداول ترین اشتباهات طراحان نوپا، به ویژه در حوزه UI/UX، این است که بلافاصله پس از ایده اولیه، به سراغ نرم افزارهای طراحی مانند Figma، Sketch یا Adobe XD می روند. این رویکرد، در ظاهر آسان و سریع به نظر می رسد، اما در واقع می تواند به یک طراحی بی هدف و فاقد ساختار منجر شود. پیش از ورود به محیط نرم افزار، مرحله وایرفریم و پروتوتایپینگ کم وفا از اهمیت بالایی برخوردار است. این مراحل به طراح امکان می دهند تا بر روی ساختار، جریان کاربری (User Flow)، و تعاملات اصلی تمرکز کند، بدون اینکه درگیر جزئیات بصری شود.

با استفاده از ابزارهای ساده مانند کاغذ و مداد یا وایت برد، می توان ایده ها را به سرعت پیاده سازی کرد، آن ها را مورد بررسی قرار داد و اصلاحات لازم را اعمال نمود. این فرآیند تکرار و بهبود (Iteration) در مراحل اولیه، باعث می شود که پایه و اساس طرح، محکم و منطقی شکل گیرد. نادیده گرفتن این گام های اساسی، نه تنها باعث اتلاف وقت در مراحل پیشرفته تر طراحی می شود، بلکه می تواند منجر به بروز مشکلات اساسی در تجربه کاربری نهایی شود و در نهایت موانع جدی در مسیر پیشرفت طراح ایجاد کند.

عدم توجه به شبکه ها و ستون ها

شبکه ها (Grids) و ستون ها (Columns) ابزارهای بنیادینی در طراحی رابط کاربری هستند که متأسفانه توسط بسیاری از طراحان مبتدی نادیده گرفته می شوند. استفاده صحیح از این ساختارها به طراح کمک می کند تا عناصر بصری را به شکلی منظم و تراز شده در صفحه قرار دهد. این نظم بصری نه تنها زیبایی طرح را افزایش می دهد، بلکه خوانایی و قابلیت استفاده (Usability) را نیز بهبود می بخشد. عدم رعایت اصول شبکه و ستون بندی منجر به طرح هایی نامنظم، نامتقارن و گیج کننده می شود که درک محتوا و تعامل با آن را برای کاربر دشوار می سازد.

ستون ها به تقسیم بندی محتوا به صورت عمودی کمک می کنند و اطمینان می دهند که متن ها، تصاویر و سایر عناصر به درستی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. این تراز بودن باعث می شود چشم کاربر به راحتی در صفحه حرکت کند و اطلاعات را به سرعت پردازش کند. طراحان حرفه ای از شبکه ها به عنوان یک راهنما استفاده می کنند تا یکپارچگی بصری را در سراسر محصول حفظ کنند. نادیده گرفتن این اصول طراحی، یکی از اشتباهات رایج است که کیفیت کار یک طراح UI/UX را کاهش داده و مانع از ارائه یک پورتفولیوی قوی و حرفه ای می شود.

عدم وجود سلسله مراتب بصری

سلسله مراتب بصری (Visual Hierarchy) به نحوه سازماندهی عناصر در یک صفحه اشاره دارد به گونه ای که چشم کاربر را به صورت ناخودآگاه به سمت مهم ترین اطلاعات هدایت کند. این مفهوم با استفاده از عواملی مانند اندازه، رنگ، کنتراست، فاصله و موقعیت عناصر، اهمیت آن ها را مشخص می کند. یکی از اشتباهات رایج طراحان تازه کار، عدم توجه کافی به این اصل بنیادین است که منجر به طرح هایی می شود که در آن ها همه چیز به یک اندازه مهم به نظر می رسد و کاربر نمی تواند به سرعت اطلاعات کلیدی را تشخیص دهد.

وقتی سلسله مراتب بصری وجود نداشته باشد، کاربر در یافتن دکمه های فراخوان به عمل (Call to Action)، عناوین اصلی، یا اطلاعات ضروری سردرگم می شود. این سردرگمی نه تنها تجربه کاربری را مختل می کند، بلکه می تواند منجر به ترک سایت یا اپلیکیشن شود. طراحان باید با آگاهی کامل از این اصل، از تکنیک هایی مانند بزرگ نمایی عناوین، استفاده از رنگ های برجسته برای عناصر مهم، یا ایجاد فضای سفید کافی (Whitespace) در اطراف عناصر کلیدی، برای تقویت سلسله مراتب بصری استفاده کنند. تسلط بر این مهارت، گام مهمی در پیشرفت یک طراح UI/UX است.

عدم توجه به قابلیت دسترسی

قابلیت دسترسی (Accessibility) یکی از مهم ترین جنبه های طراحی UI/UX است که متأسفانه اغلب توسط طراحان مبتدی نادیده گرفته می شود. قابلیت دسترسی به این معناست که یک محصول دیجیتال باید برای همه کاربران، از جمله افراد دارای معلولیت های بینایی، شنوایی، حرکتی یا شناختی، قابل استفاده باشد. نادیده گرفتن این اصل نه تنها از نظر اخلاقی نادرست است، بلکه می تواند بازار هدف بزرگی را نیز از دست بدهد و با قوانین مربوط به دسترسی پذیری مغایرت داشته باشد.

برای مثال، عدم رعایت کنتراست رنگی مناسب بین متن و پس زمینه، می تواند خواندن محتوا را برای افراد دارای اختلالات بینایی یا کوررنگی بسیار دشوار کند. همچنین، عدم ارائه متن جایگزین (Alt Text) برای تصاویر، یا عدم پشتیبانی از ناوبری با کیبورد، می تواند تجربه کاربری را برای بسیاری از افراد مختل کند. توجه به قابلیت دسترسی از همان مراحل اولیه پروسه طراحی، بسیار آسان تر و کم هزینه تر از افزودن آن در مراحل پایانی است. یک طراح حرفه ای می داند که تجربه کاربری واقعی شامل همه کاربران می شود و این توجه به جزئیات، نشان دهنده بلوغ و تخصص اوست.

بی توجهی به تجربه کاربری موبایل

در عصر حاضر، تلفن های هوشمند و تبلت ها به بخش جدایی ناپذیری از زندگی روزمره ما تبدیل شده اند. بخش عمده ای از ترافیک وب و استفاده از اپلیکیشن ها از طریق دستگاه های موبایل صورت می گیرد. بنابراین، یکی از اشتباهات رایج طراحان مبتدی، عدم اولویت بندی یا بی توجهی به تجربه کاربری موبایل است. طراحی یک وب سایت یا اپلیکیشن که فقط بر روی نمایشگرهای دسکتاپ به خوبی کار کند، به معنای نادیده گرفتن بخش عظیمی از کاربران و از دست دادن فرصت های بی شمار است.

یک طراحی ریسپانسیو (Responsive Design) که به خوبی با اندازه های مختلف صفحه نمایش سازگار شود، امری ضروری است. این سازگاری شامل بهینه سازی اندازه فونت ها، دکمه ها، تصاویر و چیدمان کلی عناصر برای نمایشگرهای کوچک تر است. نادیده گرفتن این موضوع باعث می شود کاربران موبایل با طرحی ناخوانا، دکمه های کوچک و غیرقابل کلیک، و ناوبری دشوار مواجه شوند که به سرعت منجر به ترک پلتفرم می شود. توجه به موبایل فرست (Mobile-First) در تفکر طراحی، نه تنها تعامل کاربر را افزایش می دهد، بلکه در رتبه بندی های موتورهای جستجو نیز تاثیر مثبتی دارد و به پیشرفت یک طراح کمک می کند.

ناسازگاری بین عناصر طرح

ناسازگاری بین عناصر طرح یکی از بارزترین و مخرب ترین اشتباهات رایج در طراحی UI است که می تواند به شدت به اعتبار یک محصول آسیب بزند. این ناسازگاری زمانی رخ می دهد که عناصر بصری مختلف مانند فونت ها، رنگ ها، آیکون ها، دکمه ها و فواصل بین آن ها، از یک سبک یا سیستم طراحی یکپارچه پیروی نکنند. نتیجه این عدم هماهنگی، یک رابط کاربری نامنظم، غیرحرفه ای و گیج کننده است که کاربران را ناراضی می کند و حس بی اعتمادی ایجاد می کند.

برای جلوگیری از این مشکل، طراحان باید یک سیستم طراحی (Design System) یا راهنمای سبک (Style Guide) ایجاد و به آن پایبند باشند. این راهنما شامل مشخصات دقیق برای هر عنصر بصری است، از جمله پالت رنگی، تایپوگرافی، اندازه و شکل دکمه ها، و نحوه استفاده از آیکون ها. استفاده بیش از حد از سبک های مختلف یا تغییر مداوم در ظاهر عناصر، باعث از بین رفتن انسجام بصری می شود. یک طراح UI/UX موفق همواره به دنبال ایجاد یک تجربه یکپارچه و لذت بخش برای کاربر است و این امر با حفظ سازگاری در تمام اجزای طرح محقق می شود. این سازگاری نقش مهمی در آموزش و نهادینه شدن اصول طراحی در ذهن طراح دارد.

استفاده نامناسب از رنگ ها

رنگ ها نقش حیاتی در طراحی UI/UX ایفا می کنند؛ آن ها نه تنها زیبایی بصری را افزایش می دهند، بلکه احساسات کاربران را تحریک کرده و می توانند به هدایت آن ها در رابط کاربری کمک کنند. با این حال، استفاده نامناسب از رنگ ها یکی از اشتباهات رایج است که می تواند به شدت به کیفیت یک طرح آسیب برساند. انتخاب پالت رنگی نامناسب، استفاده از تعداد بیش از حد رنگ ها، یا عدم رعایت کنتراست کافی، می تواند تجربه کاربری را مختل کند و حتی باعث خستگی چشم شود.

یک پالت رنگی موثر باید از نظر روانشناسی رنگ و قابلیت دسترسی مورد بررسی قرار گیرد. رنگ ها باید با برند و هدف محصول همخوانی داشته باشند. برای مثال، استفاده از رنگ های روشن و تند برای متن های طولانی، خوانایی را کاهش می دهد. همچنین، عدم تفاوت کافی بین رنگ های پس زمینه و متن، به خصوص برای افراد دارای کوررنگی، می تواند مشکل ساز باشد. طراحان باید با اصول طراحی رنگ، تئوری چرخه رنگ، و ابزارهای تست کنتراست آشنا باشند. تسلط بر استفاده از رنگ ها، نشان دهنده درک عمیق طراح از جنبه های بصری و کاربردی رابط کاربری است و به پیشرفت او در مسیر شغلی کمک می کند.

طراحی بیش از حد

یکی از باورهای غلط در میان طراحان مبتدی، این است که هرچه عناصر بیشتری به یک طرح اضافه شود، آن طرح بهتر و جذاب تر خواهد شد. این تفکر منجر به “طراحی بیش از حد” (Over-design) می شود که در آن رابط کاربری شلوغ، پیچیده و مملو از جزئیات غیرضروری است. در حالی که هدف اصلی طراحی UI/UX، سادگی، وضوح و انتقال آسان پیام به کاربر است. یک طرح شلوغ، نه تنها زیبایی ندارد، بلکه باعث سردرگمی کاربر می شود و او را از یافتن اطلاعات یا انجام وظایف مورد نظرش باز می دارد.

اصل “کمتر بیشتر است” (Less is More) در طراحی، به معنای حذف هرگونه عنصر اضافی است که به ارزش یا عملکرد طرح اضافه نمی کند. هر دکمه، آیکون، تصویر یا قطعه متن باید دلیل وجودی مشخصی داشته باشد. طراحان باید به جای افزودن بی رویه جزئیات، بر روی بهبود کارایی، خوانایی و تجربه کاربری تمرکز کنند. سادگی در طراحی، به معنای ضعف نیست، بلکه نشانه ای از بلوغ و دقت طراح است که می تواند پیامی واضح و اثربخش را با کمترین عناصر منتقل کند. این رویکرد، یکی از نکات آموزشی مهم برای هر طراح نوپاست.

ریسپانسیو نبودن طراحی

در دنیای امروز که کاربران از دستگاه های مختلفی برای دسترسی به محتوای دیجیتال استفاده می کنند، ریسپانسیو نبودن طراحی یک اشتباه مهلک و مانعی بزرگ در پیشرفت یک طراح UI/UX محسوب می شود. یک طراحی ریسپانسیو به این معناست که رابط کاربری باید به طور خودکار و بدون از دست دادن کیفیت یا عملکرد، خود را با اندازه ها و رزولوشن های مختلف صفحه نمایش (مانند موبایل، تبلت، دسکتاپ) تطبیق دهد. عدم توجه به این اصل باعث می شود که طرح در برخی دستگاه ها به هم ریخته، ناخوانا یا غیرقابل استفاده شود.

با توجه به آمار رو به رشد استفاده از موبایل برای مرور وب و استفاده از اپلیکیشن ها، اگر یک محصول دیجیتال به درستی در موبایل نمایش داده نشود، بخش بزرگی از کاربران خود را از دست خواهد داد. این مسئله نه تنها بر تجربه کاربری تاثیر منفی می گذارد، بلکه می تواند به رتبه بندی سئو نیز آسیب بزند. طراحان باید از همان ابتدای پروسه طراحی، رویکرد موبایل فرست را در نظر بگیرند و اطمینان حاصل کنند که تمامی عناصر، از جمله متن ها، تصاویر، دکمه ها و منوها، در هر اندازه صفحه ای به خوبی نمایش داده می شوند و قابلیت تعامل دارند. این یک مهارت اساسی در آموزش UI/UX است.

تمرکز فقط بر روی عناصر بصری

یکی از اشتباهات رایج و مهمی که طراحان مبتدی در یادگیری UI/UX مرتکب می شوند، تمرکز بیش از حد و صرفاً بر روی جنبه های بصری (UI) و غفلت از تجربه کاربری (UX) است. در حالی که زیبایی شناسی و جذابیت بصری قطعاً مهم هستند، اما یک رابط کاربری زیبا بدون داشتن یک تجربه کاربری قوی و کاربردی، مانند یک ماشین لوکس بدون موتور است. هدف نهایی طراحی UI/UX، حل مشکلات کاربران و ارائه یک راه حل موثر و لذت بخش است، نه صرفاً خلق یک ظاهر زیبا.

تمرکز انحصاری بر روی رنگ ها، فونت ها، آیکون ها و جلوه های بصری، بدون در نظر گرفتن جریان کاربری، نیازهای کاربر، تست کاربردپذیری و تحقیق کاربر، باعث می شود محصول نهایی فاقد عمق و کارایی لازم باشد. یک طراح UI/UX حرفه ای می داند که UX ستون فقرات UI است. او ابتدا به تحقیق و تحلیل نیازهای کاربر می پردازد، سپس وایرفریم ها و پروتوتایپ ها را ایجاد می کند و در نهایت به طراحی بصری می پردازد. این رویکرد جامع، ضامن پیشرفت در مسیر شغلی طراحی و خلق محصولات موفق است.

طراحی رابط کاربری زیبا بدون تجربه کاربری قوی، مانند یک ماشین لوکس بدون موتور است که هرگز به مقصد نمی رسد؛ زیبایی بدون کارایی، هدف اصلی طراحی را محقق نمی سازد.

استاندارد نبودن متن ها

متن ها بخش عمده ای از محتوای یک رابط کاربری را تشکیل می دهند و نقش حیاتی در انتقال اطلاعات و هدایت کاربر دارند. بنابراین، استاندارد نبودن متن ها و تایپوگرافی، یکی از اشتباهات رایج در طراحی UI است که می تواند به شدت بر خوانایی و تجربه کاربری تاثیر منفی بگذارد. این اشتباه شامل انتخاب فونت های نامناسب، اندازه های غیر استاندارد، کنتراست ناکافی، یا فاصله گذاری نامنظم بین خطوط و کاراکترها می شود.

متن های ناخوانا یا نامنظم می توانند باعث خستگی چشم کاربر، سردرگمی و عدم تمایل به ادامه استفاده از محصول شوند. طراحان باید به اصول طراحی تایپوگرافی مسلط باشند. این اصول شامل انتخاب فونت هایی است که هم با برند سازگار باشند و هم در اندازه های مختلف خوانا بمانند. رعایت اندازه مناسب فونت برای عناوین و بدنه متن، استفاده از کنتراست کافی بین متن و پس زمینه، و تنظیم صحیح Line-height و Letter-spacing از جمله نکات کلیدی هستند. توجه به این جزئیات در پروسه طراحی، نشان دهنده دقت و حرفه ای بودن طراح است و به بهبود کلی کیفیت محصول کمک می کند.

راه های جلوگیری از اشتباهات رایج در یادگیری UI/UX

شناسایی اشتباهات رایج در یادگیری UI/UX تنها نیمی از راه است؛ بخش مهم تر، دانستن و به کارگیری راهکارهایی برای جلوگیری از این خطاها و تسریع پیشرفت در مسیر شغلی طراحی است. با توجه به نکات آموزشی و پیاده سازی اصول طراحی صحیح، می توان از بسیاری از موانع پیش رو عبور کرد و به یک طراح UI/UX حرفه ای تبدیل شد. این راهکارها بر پایه های تفکر طراحی و تمرکز بر کاربر استوار هستند و به بهبود مستمر کیفیت کار و افزایش کارایی یادگیری کمک می کنند. در ادامه به سه راهکار کلیدی می پردازیم که می تواند به شما در اجتناب از این خطاها یاری رساند.

طراحی کاربر محور

یکی از موثرترین راه ها برای جلوگیری از اشتباهات رایج در طراحی UI/UX، اتخاذ رویکرد “طراحی کاربر محور” (User-Centered Design) است. این رویکرد به معنای قرار دادن کاربر در مرکز پروسه طراحی و تصمیم گیری هاست. به جای اینکه طراح بر اساس سلیقه شخصی یا فرضیات خود اقدام کند، باید با تحقیق کاربر، نیازها، اهداف، رفتارها و محدودیت های کاربران واقعی را درک کند. این تحقیقات می تواند شامل مصاحبه، نظرسنجی، ایجاد پرسونا (Persona) و مطالعه جریان کاربری (User Flow) باشد.

وقتی شما مخاطب خود را به خوبی بشناسید، می توانید طرحی را خلق کنید که دقیقاً متناسب با نیازهای آن ها باشد. این کار به شما کمک می کند تا از بسیاری از خطاهایی که ناشی از عدم درک صحیح کاربر هستند، جلوگیری کنید. طراحی کاربر محور همچنین شامل مراحل تکرار و فیدبک گرفتن از کاربران در طول پروسه طراحی است. این بازخوردها به طراح کمک می کنند تا طرح خود را به صورت مداوم بهبود بخشد و از بروز مشکلات بزرگ در مراحل پایانی جلوگیری کند. این رویکرد، یک نکته آموزشی حیاتی برای هر طراح مبتدی است.

ساده سازی طرح ها و پرهیز از پیچیدگی

همانطور که پیشتر اشاره شد، “طراحی بیش از حد” یکی از اشتباهات رایج است. برای جلوگیری از این مشکل و تسریع پیشرفت در یادگیری UI/UX، اصل “ساده سازی” (Simplification) را در دستور کار خود قرار دهید. سادگی در طراحی به معنای حذف هرگونه عنصر، ویژگی یا محتوای غیرضروری است که به ارزش کلی محصول اضافه نمی کند یا باعث سردرگمی کاربر می شود. هدف این است که کاربر بتواند با کمترین تلاش و در کوتاه ترین زمان ممکن، به هدف خود برسد.

طراحان حرفه ای به خوبی می دانند که سادگی نه تنها باعث بهبود تجربه کاربری می شود، بلکه فرآیند توسعه و نگهداری محصول را نیز آسان تر می کند. برای ساده سازی، می توانید از تکنیک هایی مانند مینیمالیسم، استفاده از فضای سفید (Whitespace) به صورت هوشمندانه، و کاهش تعداد گزینه ها و دکمه ها در یک صفحه استفاده کنید. هرچه طرح شما ساده تر و قابل فهم تر باشد، برای کاربران جذاب تر خواهد بود و از بروز موانع در تعامل با محصول جلوگیری می کند. این رویکرد، یک اصل طراحی کلیدی است که باید در طول آموزش به آن توجه ویژه داشت.

بررسی طرح و حذف موارد اضافی

پس از اتمام مرحله اولیه طراحی و حتی در طول پروسه طراحی، مرحله “بررسی و پالایش” (Review and Refinement) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بسیاری از طراحان مبتدی، پس از اتمام یک طرح، آن را نهایی تلقی می کنند و از بازبینی دقیق و حذف موارد اضافی غفلت می ورزند. این رویکرد می تواند منجر به باقی ماندن اشتباهات رایج، پیچیدگی های غیرضروری و کاهش کیفیت کلی تجربه کاربری شود. در این مرحله، باید با دیدی انتقادی به طرح خود نگاه کنید و هر عنصری که به وضوح به هدف اصلی طرح کمک نمی کند را شناسایی و حذف کنید.

این بررسی می تواند شامل بازبینی دقیق وایرفریم ها، پروتوتایپ ها و رابط کاربری نهایی باشد. سوالاتی مانند “آیا این عنصر واقعاً لازم است؟” یا “آیا می توان این کار را به روشی ساده تر انجام داد؟” باید در ذهن طراح باشد. همچنین، گرفتن فیدبک از همکاران یا حتی انجام تست کاربردپذیری با کاربران واقعی، می تواند به شناسایی نقاط ضعف و موارد اضافی کمک شایانی کند. این فرآیند تکراری و پالایشی، نه تنها طرح شما را ساده تر و جذاب تر می کند، بلکه به شما کمک می کند تا مهارت های طراحی خود را به صورت مداوم بهبود بخشید و از موانع پیشرفت عبور کنید.

سوالات متداول

UI/UX چیست؟

UI (رابط کاربری) به ظاهر بصری یک محصول دیجیتال، شامل رنگ ها، فونت ها و دکمه ها می پردازد. UX (تجربه کاربری) به نحوه تعامل کاربر با محصول و احساس او در طول این تعامل توجه دارد و بر سادگی، کارایی و لذت بخش بودن تجربه تمرکز می کند.

چگونه اشتباهات رایج در طراحی UI/UX را شناسایی کنیم؟

برای شناسایی اشتباهات، باید به طور مداوم طرح های خود را بازبینی کنید، از کاربران واقعی فیدبک بگیرید، تست کاربردپذیری انجام دهید، و اصول طراحی را به خوبی بشناسید. همچنین، مطالعه نمونه کارهای موفق و تحلیل طرح های رقبا می تواند مفید باشد.

بهترین راه برای شروع یادگیری UI/UX چیست؟

بهترین راه، شروع با یادگیری اصول بنیادین تفکر طراحی، درک نیازهای کاربر، و سپس تمرین عملی با ابزارهایی مانند Figma و Sketch است. ساخت یک پورتفولیو و دریافت منتورینگ نیز به شدت توصیه می شود.

تفاوت اصلی UI و UX در چیست؟

تفاوت اصلی در این است که UI به بخش بصری و تعاملی محصول می پردازد و “چه چیزی را می بینیم” را شکل می دهد، در حالی که UX بر روی تجربه کلی کاربر، یعنی “چگونه از آن استفاده می کنیم و چه حسی داریم” متمرکز است. UI بخشی از UX است.