تاریخچه زنان در غواصی  

در گذشته دور،غواصی صرفآ در اختیار مردان قرار داشت، اما امروزه حدود 35 درصد غواصان اسکوبا را زنان تشکیل میدهند. تفاوت فیزیولوژیک زیادی بین زن و مرد وجود دارد و این تفاوت ها را باید در فیزیک، فیزیولوژی و پزشکی غواصی مد نظر داشت. اینجا به طور خلاصه به برخی ازین موارد خواهیم پرداخت.

حدود 2000 سال پیش ، صیادان صدف در آسیا را زنان و مردان تشکیل می دادند. این حالت حدود 400_500 سال پیش تغییر یافت و زنان جای مردان را گرفتند . عده ای این امر را به تحمل بیشتر زنان در برابر سرما نسبت دادند، در حالی که برخی دیگر آن را مرتبط با باوری بومی دانسته که غواصی را عامل تاثیر در کاهش مردانگی میداند .

آماهای کره و ژاپن برای قدرت بالای غواصی حبس نفس خود مشهورند. این زنان ریتم پایه متابولیک خود را حداقل در طول ماه های سرد به میزان 30% بیشتر از حد طبیعی، افزایش داده و قابلیت کاهش خون رسانی به پوست (30% کمتر از حد طبیعی) و تحمل محیط سردتر آب قبل از شروع به لرز، را در خود پرورانده اند.

تفاوت های آناتومیک

در خصوص حجم کلی بدن، مردان ورزشکار در مقایسه با زنان ورزشکار حجم بیشتری عضله دارند این بدان معناست که یک زن در زمان شنا، با مشکلات بیشتری بر ضد جریان آب روبه رو بوده و سریع تر از همراه مرد خود خسته خواهد شد.

از آنجا که زنان کوچکتر بوده به همین دلیل ریه های آنان نیز کوچکتر است، به اکسیژن کمتری نیاز داشته و دی اکسید کربن کمتری نیز تولید میکنند. این بدان معناست که ایشان نیاز به حمل سیلندرهای بزرگ برای غواصی نخواهند داشت.

زنان قدرت ذخیره انرژی بیشتری را نسبت به مردان داشته و چربی موجود در بدن آنان قدرت حفظ گرمای بالاتر و شناوری بیشتر را نسبت به مردان به آنان عطا می کند. زنان ریتم متابولیسم پایه کمتری داشته که باعث کاهش نیاز کالریک آنان خواهد شد . از طرفی ایشان دارای غدد عروقی کمتری بوده ،بنابراین تعریق در دمای مرکزی بالاتری شروع شده ،که همین امر به نگهداری گرما در بدن منجر می شود . با این حال ، عکس قضیه نیز صادق است، بدین معنا که احتمال گرمازدگی در زنان بیشتر خواهد بود.

تحمل آب سرد ، امری تطبیقی است، یعنی با تمرین می توان به آن دست یافت. آماها ثابت کردند که زنان قابلیت تطبیقی را دارند.

امروزه از هر سه نفر غواص تحت آموزش، یک نفر زن می باشد، در حالی که میزان مرگ و میر غواصان زن به مرد، 1 به 10 است. بر همین اساس، نتیجه گیری شده که مرگ غواصان زن در مقایسه با غواصان مخالف بسیار کمتر می باشد. علت این امر را ناشی از مجموعه عوامل محیطی، روانی، فیزیکی میدانند.

نگاهی به تاریخچه زنانی که در غواصی پیشگام بودند

آملیا برنس فرنیس Amelia Behrens-Furniss))

مجتمع فنی تهران : آملیا برنس فرنیس فوق العاده بود. به فهرست طولانی دستاوردهای او به عنوان بازیگر و کسی که در دهه ۱۹۲۰ روی بال‌های هواپیمای در حال پرواز راه می‌رفت و نمایش اجرا می‌کرد باید یکی از پیشگامان رشته غواصی را هم اضافه کنیم. او برای پدرش کار می‌کرد و غواصی را از او یاد گرفت. آملیا  در آن زمان چندین رکورد جهانی عمق در زمان به دست آورد و شجاعتش مشهور بود. باوجود اینکه مجبور بود تجهیزاتی بپوشد که بیش از ۱۸۰ کیلوگرم وزن داشت، هرگز اجازه نداد این مشکلات مانع پیشرفتش شود و ۵۰ متر در یک لوله ۶۰ سانتیمتری غواصی کرد تا ابزارهایی که افتاده بود را بردارد. امروزه خانواده اش به نام او از زنان جوانی که آموزش غواصی را شروع می‌کنند حمایت مالی می‌کنند.

(Penelope Powell)پاول پنه لوپه

اولین غواصی غار انگلستان در غار ووکی در سامرست انجام شد و یکی از کسانی که این ماموریت پیشگامانه را انجام داد پنه لوپه پاول بود. او و غواص همراهش «گراهام بلکمب» در چهاردهم جولای ۱۹۳۵ لباس‌های استاندارد آن زمان را پوشیدند و زیر آب رفتند. امروزه حتی تصور غواصی با آن لباس‌های سخت و سنگین و تجهیزات کم و شلنگ سنگینی که باید با خود می کشیدند تا بتوانند نفس بکشند، دشوار است. او یکی از اعضای گروه اصلی اکتشاف غار بود که غواصی و کاوش در غارهای بریتانیایی را آغاز کرد 

دونا توبیاس (Donna Tobias)

دونا با ۱۶۴ سانتیمتر قد یکی از اولین غواصان زن نیروی دریایی بود. در سال ۱۹۷۴ زنان آمریکایی اجازه شرکت در مدارس غواصی را نداشتند، اما ادونا با وجود این چالش‌ها سعی کرد این نابرابری جنسیتی را زیر پا بگذارد. او سرانجام در ژانویه ۱۹۷۵ مجوز گرفت و پس از یک دوره خسته کننده ۱۰ هفته‌ای اولین غواص زن دریاهای عمیق نیروی دریایی شد. او نقش مهمی هم در تحقیقات فیزیولوژیکی داشت و به آزمایش سیستم غواصی نیروی دریایی کمک کرد و به عنوان آموزشیار،  فرار زیردریایی هم خدمت کرد. او در حرفه‌ای که تا آن زمان تحت تسلط مردان بود پیشگام شد